فارنژیت یا التهاب حلق به التهاب غشای مخاطی گفته می شود که پشت گلو یا حلق قرار دارد. این التهاب می تواند باعث ناراحتی ، خشکی و مشکل در بلع شود. فارنژیت اصطلاح پزشکی گلودرد است. علل فارنژیت شامل عفونت های ویروسی ، مانند سرماخوردگی مشترک ، و عفونت های باکتریایی ، مانند استرپتوکوک گروه A است.
فارنژیت یک بیماری شایع است و بندرت دلیل نگرانی است. ویروس فارنژیت اغلب ظرف مدت یک هفته و به خودی خود برطرف می شود. با این حال ، دانستن علت آن می تواند به افراد کمک کند گزینه های درمانی خود را بشناسند.
در این مقاله ، به بررسی علل ، انتقال و علائم فارنژیت می پردازیم. ما همچنین شرایط مشابه ، تشخیص ، درمان و پیشگیری را ذکر خواهیم کرد.
علل فارنژیت یا التهاب حلق
- عفونتهای ویروسی شایعترین علت فارنژیت هستند. برخی از ویروس های رایج که می توانند باعث فارنژیت شوند عبارتند از:
- ویروس رینو ، ویروس کرونا ، یا پاراآنفلوانزا که از علل شایع هستند.
- ویروس Epstein-Barr ، که باعث مونونوکلئوز می شود.
- مونونوکلئوز یا مونو ، یک عفونت ویروسی مسری است که باعث ایجاد طیف وسیعی از علائم آنفلوانزا می شود. ویروس می تواند از طریق بزاق پخش شود ، بنابراین فرد می تواند با به اشتراک گذاشتن ظروف و کارد و چنگال ، قرار گرفتن در معرض سرفه و عطسه یا بوسه به آن مبتلا شود. مونونوکلئوز بیشتر نوجوانان و جوانان را درگیر می کند.
- گرچه شایع نیست ، اما عفونت های باکتریایی می توانند باعث ورم حلق شوند. باکتریهای استرپتوکوک گروه A در حدود 20 تا 40 درصد مواقع عامل فارنژیت در کودکان هستند. افراد معمولاً فارنژیت ناشی از عفونت استرپتوکوک گروه A را گلودرد می نامند.
سایر عفونت های باکتریایی که می توانند باعث فارنژیت یا التهاب حلق شوند عبارتند از:
- استرپتوکوک گروه C و G
- کلامیدیا
- سوزاک
- مایکوپلاسما پنومونیه
- عواملی که می توانند خطر فارنژیت را در فرد افزایش دهند عبارتند از:
- داشتن سابقه آلرژی
- داشتن سابقه عفونتهای مکرر سینوسی
- سیگار کشیدن یا قرار گرفتن در معرض دود سیگار
انتقال ویروس فارنژیت یا التهاب حلق
هر دو نوع ویروسی و باکتریایی فارنژیت ( التهاب حلق ) مسری است. میکروب هایی که باعث فارنژیت می شوند تمایل دارند در بینی و گلو زندگی کنند.
هنگامی که فرد مبتلا به این بیماری سرفه یا عطسه می کند ، قطرات ریز و حاوی ویروس یا باکتری را در هوا آزاد می کند. فرد می تواند توسط عوامل زیر آلوده شود:
- نفس کشیدن این قطرات ریز
- لمس اشیا آلوده و سپس لمس صورت آنها
- مصرف مواد غذایی و نوشیدنی های آلوده
به همین دلیل لازم است که فرد قبل از دست زدن به غذا یا لمس صورت خود ، دست های خود را بشوید.
افراد معمولاً طی 7 تا 10 روز از عفونت های ویروسی مانند سرماخوردگی بهبود می یابند. با این حال ، افراد ممکن است قبل از بروز مریضی ناقل ویروس باشند.
طبق مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC) ، فرد می تواند با ماندن در خانه تا زمانی که دیگر تب ندارند و حداقل 24 ساعت آنتی بیوتیک مصرف کرده است ، از شیوع ویروس التهاب ناحیه حلق و گلودرد در افراد دیگر جلوگیری کند.
علائم فارنژیت یا التهاب حلق
علائم اصلی فارنژیت ، گلودرد ، خشکی یا خارش گلو است. علائم اضافی ممکن است بسته به نوع عفونت مانند علائم سرماخوردگی یا آنفولانزا ظاهر شود.
علائم فارنژیت ویروسی یا التهاب حلق عبارتند از:
- سرفه
- سردرد
- تب
- بدن درد
- عطسه کردن
- احتقان در مجاری بینی
- تورم غدد لنفاوی
- خستگی
- زخمهای دهان
فارنزیت ( التهاب حلق ) همراه با مونونوکلئوز می تواند علائم دیگری داشته باشد از جمله:
- درد شکم ، به ویژه در سمت چپ بالا
- خستگی طاقت فرسا
- اشتهای ضعیف
- تورم غدد لنفاوی
- راش
علائم فارنژیت باکتریایی ( التهاب ناحیه حلق ) ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- درد قابل توجه هنگام بلع
- غدد لنفاوی گردن حساس و متورم می شود
- لکه های سفید قابل مشاهده یا چرک در پشت گلو
- لوزه هایی که متورم و قرمز هستند
- سردرد
- درد شکم
- خستگی
- حالت تهوع
- استفراغ
- راش ، که به عنوان مخملک یا اسکارلاتینا شناخته می شود.
شرایط مشابه که باعث التهاب حلق می شود
التهاب گلو یک مسئله پزشکی رایج است و می تواند به دلایل مختلفی ایجاد شود. سایر علل احتمالی می تواند شامل موارد زیر باشد:
لارنژیت
بیماری حنجره است که باعث التهاب حنجره یا تارهای صوتی می شود. حنجره در جلوی گلو ، بالای مجرای تنفسی و حاوی تارهای صوتی است.
التهاب تارهای صوتی می تواند باعث گرفتگی صدا شود و حتی ممکن است برخی از افراد به طور موقت صدای خود را از دست بدهند.
افراد می توانند از طریق فشار دادن تارهای صوتی خود با فریاد زدن یا استفاده بیش از حد از صدای خود ، بیماری حنجره بگیرند.
سایر دلایل لارنژیت عبارتند از:
- آلرژی
- اسید معده از ریفلاکس اسید
- عفونت های ویروسی
- عفونت های باکتریایی
- ورم لوزه
التهاب لوزه
التهاب لوزه التهاب لوزه ها است. لوزه ها مجموعه ای از بافت ها هستند که در دو طرف حلق قرار دارند. التهاب لوزه در نتیجه عفونت ویروسی یا باکتریایی است. التهاب لوزه باکتریایی همچنین می تواند در نتیجه عفونت با باکتریهای استرپتوکوک گروه A ایجاد شود.
التهاب لوزه به ندرت جدی است و اغلب به خودی خود یا با یک دوره کوتاه مصرف آنتی بیوتیک خوراکی برطرف می شود. با این حال ، اگر طولانی مدت باشد یا عود کند ، پزشک ممکن است برداشتن لوزه های فرد را با جراحی توصیه کند.
علائم التهاب لوزه و فارنژیت ( التهاب حلق ) مشابه است. آنها عبارتند از:
- گلو درد
- لوزه های قرمز و متورم
- نقاط سفید یا زرد روی لوزه ها
- مشکل در بلعیدن
- درد شکم
- سردرد
- سفتی گردن
- زخم گلو
زخم گلو
زخم گلو نوعی زخم پر از چرک است که می تواند روی گلو ، تارهای صوتی یا مری ایجاد شود. علل زخم گلو عبارتند از:
- عفونت های ویروسی یا باکتریایی
- آسیب به بافت مخاطی گلو
- شیمی درمانی
- اسید معده از استفراغ یا ریفلاکس اسید
علائم زخم گلو مانند فارنژیت ( التهاب گلو ) است. آنها عبارتند از:
- دشواری یا درد هنگام بلع
- لکه های سفید در گلو
- تب
- لرز
- تورم غدد لنفاوی
- حالت تهوع
برای التهاب ناحیه حلق چه موقع به پزشک مراجعه کنیم؟
افراد مبتلا به فارنژیت ( التهاب ناحیه حلق ) در صورت مشاهده هر یک از موارد زیر باید با خدمات بهداشتی خود تماس بگیرند:
- علائم بیش از 10 روز طول می کشد
- دشواری یا درد شدید هنگام بلعیدن
- تنفس دشوار
- راش